2007-11-13

نبردی شجاعانه و ضروری
شورشگران جوان سیته ها میلیونها نفر در سراسر فرانسه را آگاه می کنند
این خطاب به شماست، شما جوانان سیته ها، همه شما و کسانیکه که در فرانسه سرکوزی از آنها بنام اراذل و اوباش ( راكایی racaille ) یاد میکند، به شما و بخصوص به آنانیکه به شما گوش می دهند.
برخی میگویند شما "پا را از حد خود فراتر" نهاده اید. اما در برابر سر ژاندارمی که قصدش مبنی بر پاك كردن یك بخش كامل از مردم "با لوله های پر فشار آب" است، حد تعیین شده كجا قرار گرفته است. كه بتوانیم بگوییم پا از آن حد فراتر نهاده شده است ؟
این خطاب به شما فرزندان پناهندگان و اقشار پائینی کارگران تمام ملیتها است، بخصوص آنهائیکه در سیته ها پدرانتان با حمل كیسه های سنگ و بوتون فرانسه ای را كه امروز ما می شناسیم ساخته اند. و مادرانتان با كشیدن جارو و ماپ بطور خستگی ناپذیری، این كشور را تمیز و پاك نگاه داشته اند. خطاب به شما کسانی است که هر چه تلاش بخرج میدهید، صرف نظر ازینکه کار میکنید و یا دست تانرا از کار میگیرند باز هم اوباش می نامند، در هر حالت به زندگی ای محكومید كه چندان بهتر از زندگی پدران ومادرانتان نیست كه به امید زندگی بهتر متحمل بیشترین سختی و توهین شدند.
ما به شما درود می فرستیم كه هرگز به بهترین چیزی كه سیستم در چنته دارد تا به شما پیشنهاد كند، تمكین نمی كنید. – مانند برنامه نخست وزیر دومنیک دو ویلپن که میخواهد از 14 سالگی مدرسه را ترک کنید و به "كارآموزی" در کار هایی اشتغال ورزید که عملا هیچ کس دیگر نمیخواهد آنها را انجام دهد. امری که تنها به معنی به رسمیت شناختن واقعیت موجود خواهد بود. وقتی كه مدارس متوسطه برای بیشتر بچه ها نه محلی برای پیشرفت بلكه مكانی است كه به بیشتر 14 ساله ها گفته می شود، دیگر تمام شد، رویاهای شما بسر آمد. اگر كه گفته می شود با مردم به مثابه انسان رفتار شود و به آنها اجازه داده شود كه توانایی هایشان را چه بصورت فردی و چه بصورت جمعی تقویت كرده و تكامل بخشند، آنگاه آن حدكجاست كه قراراست پاازآن فراترگذارده نشود؟
واقعیت اینست که فرانسه با در نظرداشت بی عدالتی های موجودی که بر سر نوشت مردم ستمدیده تحمیل کرده است سالهای درازی در "صلح" و "آرامش" بسر برده است. سکوت در برابر زندگی تحمیلی و پذیرفتن آن چه حسنی را دربردارد؟ وقتی كه جوانان فرانسه بجان همدیگر می افتند، به ادویه ( مواد مخدر) پناه میبرند و در بستر نا امیدی فرو میروند، تمام سیاستمداران (طبقه حاکمه فرانسه) نفس راحتی میکشند. درین شورشها جوانان در بسیاری سیته ها و یا در نقاط دیگر عامدا مردم عادی را هدف قرار ندادند. درین روز ها خشونت در بین مردم به حد اقل رسیده است، جوانان دارای روحیه ای سرشاراند. جوانان درگیروداردگرگونی اند – نه بی هدف و کور کورانه، آنطوریکه مقامات رسمی جوانان را متهم میکنند، بلکه هدفمندانه – سرکوزی و دولتی را که او نمایند گی میکند، پولیس وحامیان نظم اجتماعی موجود، هدف اصلی جوانان است. جوانان دیوارهای زاغه نشین ها را سوراخ کرده اند، نسیم تازه ای را به كل كشور پراكنده اند.
جوانان شایسته حمایت و پشتیبانی همه کسانی اند که توسط این سیستم و جمهوری آن خورد میشوند، و آنهائیکه زندگیی را که به آنها داده شده است، تا بحال تحمل کرده اند بخاطر آن است که راه حل دیگری در پیشرو ندارند. این دولت به تمام بخش هایی از مردم جامعه، بشمول پناهنده گان، بیکاران، اعتصاب گران و غیره بارها حمله برده است. مخالفت وجود داشته است اما نه پرتوان و بقدر كافی شجاعانه. در برابر شرائط موجود و حامیان نظم موجود، جوانان با ایستادن در كنار کسانیکه ازین سیستم نفرت دارند – تمام استثمار شدگان، آنانیکه مصمم اند تا به ستم بر زنان پایان بخشند، آنانیكه حقیقتا از جنگ عراق و جنایات امپریالیسم نفرت دارند، و آنهائیکه میخواهند کره زمین را از چنگ سیستم سود و سرمایه نجات دهند - ظرفیت انقلابی شانرا درجامعه بنمایش گذاشته اند. جوانان شرائط را برای افکار و اندیشه های نوینی كه بر مبنای آن مردم حاضر نیستند وضع موجود در فرانسه و در جهان را بپذیرند، و نوع دیگری از جنبش اجتماعی كه ما در اینجا مدتها نداشته ایم،‌آماده می كنند. مردمان سراسر جهان به این جنبش چشم دوخته اند و در مبارزه برای آزادی شان از آن الهام میگیرند.
نه تنها سرکوزی و حکومت، بلکه تمام دولت و طبقه سیاسی آن به جوانان به دیده عامل "تباهی" و مصافی غیر قابل تحمل می نگرند. آنها در چند جای محدود علیه مردان جوان و حتی آنانیکه جوان هم نیستند قیود شب گردی اعلان کرده اند، در شهرستانها و ایالات دیگر بدون اعلان رسمی قیودات گذاشته اند. بر ضد مردم اخطار های گوناگونی صادر میکنند؛ امیدوارند شیاره های یکنوع گلوله های پلاستیكی (رابری)، شلاق های پولیس های ضد شورش ( سه ار اس) و اخراج دسته جمعی مردم از کشور، برای ترساندن جوانان کافی باشد. در عین زمان با این كارهایشان به جوانان درس میدهند كه: جمهوری فرانسه در تحلیل نهایی دیکتاتوری است که به سر نیزه و شلاق پولیس تکیه دارد، در صورت لزوم به تفنگ ارتش هم متوسل خواهند شد. فرانسه توسط آنانی اداره میشود که همه چیز را در اختیار دارند: طبقه سرمایه دار بزرگ. حرف آخر از آنهاست و در تحلیل نهایی هیچگونه حقی برای مردم موجود نیست که آنها نتوانند آنرا بگیرند.
آنانیکه با این جوانان احساس نزدیكی و یگانگی می كنید، توده های کارگر از هرملیتی و قشری که هستید، اکنون زمان آن فرا رسیده است كه در برابر تلاشهای ارتجاعی حکومت برای محاصره جوانان، بپا خیزید. از جوانان و خواسته های بر حق شان حمایت کنید – از تلاش های دولت برای درهم شكستن آنها ممانعت بعمل آورید. علاوه بر آن، میلیونها نفر از مردم فرانسه، اخراجهای دسته جمعی به منظور تنبیه برای شوریدن علیه نظم موجود، را تحمل نخواهند كرد. بحکومت نباید اجازه داد که این تهدید را عملی کند.
خشم جوانان برحق است و باید در خدمت ساختن یك جنبش انقلابی بكار برده شود بگونه ای كه بتواند خشم مردم را به مثابه لوله آب پرفشاری برای پاك كردن سركوزی، دولت و همه رسوبات این جامعه بکار برد.
انقلابیون سراسر جهان از شورش جوانان سیته ها از صمیم قلب حمایت کنید. وقت آن فرا رسیده است که جوانان فرانسه جایگاه شان را در صفوف جنبش انقلابی انترناسیونالیستی اشغال کنند!
از شمال تا جنوب، از شرق تا غرب همه مبارزات مردم را متحد کنید!
آدرس ای میل جنبش مقاومت جهانی مردم: wprm@wprm.org , www.wprm.org
آدرس ای میل در فرانسه: mprm_France@yahoo.fr